Na rys. 8-1 pokazano przykłady zastosowania okładzin z laminatów w pomieszczeniach o różnym przeznaczeniu. Zastosowano je m. in. w pomieszczeniach stacyjnych moskiewskiej kolei podziemnej.
Okładziny z laminatów mogą być mocowane do podłoża mechanicznie lub za pomocą klejów. Przy mocowaniu mechanicznym stosuje się wkręty z metalu nierdzewnego, kadmowane lub niklowane, wpuszczane w listwy lub kołki drewniane (rys. 8-2), przymocowane do ściany i stanowiące podkład pod okładzinę.
Najczęściej laminaty przykleja się do podkładu z cienkich pasków, wykonanych z materiału podatnego, co zapobiega odklejeniu się płyt. W wielu krajach stosuje się paski poliuretanowe, można również przyklejać laminaty do pasków z zaimpregnowanego filcu o grubości ok. 2 mm. Odstępy między paskami wynoszą 15-1-20 cm (rys. 8-4) w miejscach styku sąsiednich płyt, w narożnikach, w pobliżu grzejników itp. przykleja się po dwa paski obok siebie, uzyskując lepsze przyleganie laminatów do podkładu.
Okładziny z laminatów dekoracyjnych są praktycznie nienasiąkliwe, odporne w przeciętnych warunkach użytkowania na działania mechaniczne (uderzenia, szorowanie przy myciu), odporne na działanie różnych czynników chemicznych (z wyjątkiem wpływu kwasów silnie utleniających), samogasnące i odporne na działanie temperatur do 130°C. Współczynnik rozszerzalności liniowej laminatów jest wysoki (6 - 7 105 1/°C). Grubość laminatów wynosi na ogół 1,3 mm, jednak są stosowane również płyty grubsze i cieńsze.
Układanie posadzek chemoodpornych bezspoinowych z masy, w której skład wchodzi żywica epoksydowa, jest możliwe na podłożu betonowym, którego wytrzymałość na rozciąganie jest wyższa niż 7-8 kG/cm2, a jego powierzchnia jest sucha i czysta. W celu wyeliminowania tłustych plam ze starego podłoża zmywa się jego powierzchnię detergentem, a następnie 10-procentowym roztworem kwasu solnego dla uzyskania szorstkości.
Posadzki chemoodporne mogą mieć warstwę użytkową wykonaną z plastycznej masy z tworzyw sztucznych i wypełniaczy (rys. 7-32 lub 7-33) albo z płytek różnego rodzaju, układanych na spoiwie mineralnym a spoinowanych kitem z żywic syntetycznych (rys. 7-34 i 7-35), albo z płytek układanych na kicie i spoinowanych kitem z żywic syntetycznych (rys. 7-36). sadzkowe, 7 - kit chemoodporny to spoidłach
Podłogi chemoodporne składają się zwykle z kilku warstw o ściśle sprecyzowanym przeznaczeniu. Najbardziej odpowiedzialną rolę spełnia warstwa użytkowa (posadzka), która jest narażona na bezpośrednie działanie zarówno czynników chemicznych jak i mechanicznych. Stosowane do jej wykonania materiały odznaczają się na ogół dużą wytrzymałością mechaniczną, natomiast nie zawsze mają dostateczną szczelność.
W zakładach przemysłu chemicznego, spożywczego i wielu innych znajdują się pomieszczenia lub ich części, gdzie na podłogi działają czynniki agresywne w sposób bardziej intensywny (przeważnie w pobliżu różnych wanien, koryt, zbiorników i innych podobnych urządzeń, z których wyciekają lub rozpryskują się ciecze o różnych składach chemicznych, szkodliwych dla materiałów budowlanych). W takich miejscach lub nawet w całych pomieszczeniach wykonuje się podłogi specjalne.
Do wyklejania stopni schodowych z krawężnikami i wykładziną arkuszową PCW można przystąpić po osadzeniu balustrad, wyrównaniu powierzchni stopni oraz zakończeniu innych robót w klatce schodowej i na poszczególnych kondygnacjach.
Stopnie schodowe są w każdym budynku najbardziej narażone na zużycie. Szybkość zużycia zależy od odległości od drzwi wejściowych, od jakości wykonania i od rodzaju użytego na stopnie materiału, od ilości osób korzystających z klatki schodowej oraz od sposobu konserwacji stopni.