Tworzywa sztuczne w budownictwie elementów konstrukcyjnych przy naprawach, wymianach elementów uszkodzonych itp. Klej epoksydowy został np. użyty do łączenia nośnych elementów żelbetowych przy odbudowie katedry w Coventry (rys. 4-107).
W Polsce prace nad zastosowaniem żywic epoksydowych z wypełniaczem cementowym zapoczątkowano w kolejnictwie, próby miały na celu połączenie stalowych elementów toru z betonem.
Powłoki stanowiące samodzielne pokrycia dachowe powinny odznaczać się dobrą przyczepnością do podkładu, wytrzymałością na rozciąganie przy znacznej ciągliwości, odpornością na czynniki atmosferyczne i dużą trwałością.
W budynkach stałych mogą być wykorzystywane folie z tworzyw sztucznych jako materiał zwiększający szczelność pokryć dachówkowych. Sposób układania pasów folii polietylenowej (może być i z PCW) pokazano na rys. 5-31. Folia może być układana na łatach i dolnym pasie dachówek z przybiciem jej górnych brzegów do łat z góry lub z boku (od strony kalenicy), albo może być tylko zaginana na krawędzi każdej górnej łaty i zaraz dociskana dochówkami.
Niekiedy konstrukcję budynku stanowi szkielet całkowicie przykryty arkuszami z folii na brzegach arkuszy są umieszczone listwy zaciskające i obciążające je w celu ochrony przed zerwaniem ich przez wiatr. Listwy mogą być przymocowane do konstrukcji obiektu.
Pokrycia dachowe wykonane z folii produkowanych w kraju nie są w zasadzie stosowane na budynkach stałych, natomiast mogą być wykorzystywane jako warstwy wodochronne w pokryciach tarasów opisanych w p. 5.4 oraz w korytach odwadniających.
Arkusze mocuje się do płatwi za pomocą śrub lub wkrętek, rozmieszczonych na ogół co 4 fale (choć bywają i większe odstępy - do 13 fal). Stosunkowo gęste rozmieszczenie śrub ma na celu zmniejszenie ruchów arkuszy pod wpływem wiatru. Śruby nie powinny być dokręcone zbyt mocno i nie powinny powodować deformacji fal.
Przed rozpoczęciem układania płyt należy sprawdzić za pomocą łat i sznurów prawidłowość ułożenia płatwi, a zwłaszcza ich górnych półek. Powinny być one umieszczone w płaszczyźnie połaci i powinny być równoległe do okapu.
Przed wniesieniem na dach obcina się narożniki płyt i ewentualnie przycina się je według wymiarów połaci. Wymiary odcinanych narożników ustala się według sposobu pokazanego na rys. 5-3, a następnie odcina się je piłką ręczną o drobnym zębie (rys. 5-4), względnie nożycami do cięcia blachy (rys. 5-5) lub nawet nożem. Przy obcinaniu narożników zaleca się stosować szablon z kawałka płyty falistej lub odpowiednio sfalowanej bla- chy (rys. 5-6).
Płyty faliste lub fałdowe z tworzyw sztucznych znajdują coraz szersze zastosowanie jako pokrycia dachowe ze względu na swą barwność, zdolność przepuszczania światła, znaczną wytrzymałość mechaniczną i odporność na korozję. Oprócz jednak wymienionych zalet płyty z tworzyw sztucznych wykazują szereg cech ujemnych, które ograniczają ich stosowanie.