Izolacja przeciwwodna jest zakładana w zasadzie tylko od strony występującego parcia wody. Jeżeli z jednej strony przegrody działa na nią woda gruntowa, a z drugiej użytkowa, to izolację przeciwwodną należy zakładać z obu stron przegrody.
Jeżeli założenie izolacji przeciwwodnej w istniejącym obiekcie jest możliwe tylko od strony przeciwnej niż parcie wody, wtedy wykonuje się wewnątrz obiektu specjalną konstrukcję dociskową w postaci grubej płyty lub skrzyni żelbetowej, tzw. wanny.
Izolacje parochronne z folii wprowadza się coraz częściej do przegród wielowarstwowych pionowych i poziomych w celu ochrony warstw cieplnych przed zawilgoceniem, które bardzo obniża wartość cieplną tych materiałów.
Izolacje przeciwwodne w zbiornikach, basenach lub neutralizatorach wykonuje się zastępując papę stosowaną w dotychczasowych rozwiązaniach - folią z tworzyw sztucznych. Na rys. 6-7 pokazano przekrój izolacji basenu kąpielowego.
Do folii poliizobutylenowej stosowane są kleje wytwarzane z mono- styrenu i cyklokauczuku lub z kauczuków polichloroprenowych względnie lepiki asfaltowe bez wypełniacza.
Podkład pod izolację z folii stanowi zwykle starannie wyrównany beton lub wyprawa cementowa nałożona na sztywną konstrukcję. Wszelkie załamania powierzchni są zaokrąglone promieniem ok. 3 cm. Przed przyklejeniem folii podkład wymaga starannego oczyszczenia i zagruntowania roztworem asfaltowym, a po jego wyschnięciu powinien być posmarowany klejem przeznaczonym do folii i betonu (np. klej ,,C” do oppanolu na beton).
Okrycie świeżo zabetonowanych elementów, np. stropów, folią z PCW lub polietylenu, zapobiega zbyt szybkiemu odparowywaniu wody z betonu, co wpływa na podwyższenie jego wytrzymałości i zmniejsza możliwość powstawania rys włoskowatych.
Przy izolacjach bardziej odpowiedzialnych, np. w mostach, tunelach, stosuje się folię poliizobutylenową, z miękkiego PCW lub polietylenową z obustronną ochroną jej z asfaltu lub preparatów asfaltowych. Np. folia polietylenowa Duban, produkcji zagranicznej jest dostarczana w arkuszach lub taśmach obustronnie oklejonych papierem na lepiku asfaltowym. Przykleja się ją do zagrutowanego podkładu lepikiem asfaltowym o temperaturze mięknienia wg PiK ok. 85°C,
Ze względu nu stosunkowo krótki czas wiązania mas przyrządzonych z wymienionych żywic, przygotowuje się tylko niewielkie ich ilości (po kilka kilogramów), aby móc je nałożyć przed rozpoczęciem tężenia.
Poziome izolacje przeciwwilgociowe murów fundamentowych wykonuje się z taśm polietylenowych o grubości 0,05-0,10 mm i szerokości odpowiadającej grubości murów, układając folię bez przyklejania jej na warstwie zaprawy cementowej wyrównującej powierzchnię murów.