Izolacje przeciwwilgociowe

Poziome izolacje przeciwwilgociowe murów fundamentowych wykonuje się z taśm polietylenowych o grubości 0,05-0,10 mm i szerokości odpowiadającej grubości murów, układając folię bez przyklejania jej na warstwie zaprawy cementowej wyrównującej powierzchnię murów.

Izolacje podłóg przed kapilarnym podciąganiem wody gruntowej wykonuje się z szerszych arkuszy folii o grub. 0,05-=-0,2 mm, układanych na wyrównanym podkładzie z zaprawy cementowej 1 : 3 lub 1 : 4, a niekiedy wystarczy ułożenie jej w warstwie drobnego piasku. Poszczególne arkusze łączy się ze sobą na zakłady szerokości ok. 5 cm za pomocą odpowiedniego kleju lub za pomocą spawania.

Izolacje podpodłogowe powinny się łączyć z poziomą izolacją murów. Od góry izolacje z folii wymagają ochrony w postaci warstwy papy izolacyjnej lub impregnowanego papieru oraz warstwy zaprawy lub posadzki.

W pomieszczeniach wilgotnych, jak łazienki, pralnie itp., układa się izolację na podkładzie z wyrobionymi w nim spadkami w kierunku odpływu wody. Arkusze folii są sklejane lub spawane na zakładach oraz przyklejane do kołnierzy wpustów podłogowych i do ścian pomieszczenia.

Wywinięcie folii na ściany ma na celu ochronę ich przed zawilgoceniem rozpryskami wody. W pomieszczeniach z natryskami folia powinna być wywinięta na ściany do wysokości 1,50 -=- 1,80 m, w innych pomieszczeniach - do 0,15-0,20 m nad poziomem posadzki (rys. 6-1 i 6-2).

Wszelkie załamania powierzchni pod izolacją są zaokrąglane promieniem ok. 3 cm. Wpusty podłogowe często osadza się wadliwie doprowadzając izolacyjne warstwy podpodłogowe do ścianek wpustów poniżej ich wierzchu, wskutek czego woda, która przesiąknie przez posadzkę i dostanie się aż do izolacji, nie ma odpływu. Aby temu zapobiec, celowe jest osadzanie wpustu podłogowego w sposób wskazany na rys. 6-3.