Izolacje przeciwwodne

Izolacja przeciwwodna jest zakładana w zasadzie tylko od strony występującego parcia wody. Jeżeli z jednej strony przegrody działa na nią woda gruntowa, a z drugiej użytkowa, to izolację przeciwwodną należy zakładać z obu stron przegrody.

Jeżeli założenie izolacji przeciwwodnej w istniejącym obiekcie jest możliwe tylko od strony przeciwnej niż parcie wody, wtedy wykonuje się wewnątrz obiektu specjalną konstrukcję dociskową w postaci grubej płyty lub skrzyni żelbetowej, tzw. wanny.

Najpewniejsze rezultaty przy wykonywaniu izolacji przeciwwodnych z tworzyw sztucznych uzyskuje się stosując do tego folię poliizobutylenową o grubości 0,5-j-2,0 mm, w zależności od przewidywanego parcia hydrostatycznego.

W niektórych krajach stosuje się również miękkie folie z polichlorku winylu o grubości 1-3 mm lub bardzo dobre folie z polichioroprenu. Mogą również być stosowane w pewnym zakresie powłoki z żywic poliestrowej lub epoksydowej.

Folia poliizobutylenową należy do materiałów arkuszowych najłatwiejszych do stosowania w budownictwie ze względu na możność łączenia jej z podkładem i na zakładach arkuszy klejem nanoszonym na zimno. Oprócz tego folia może być spawana.

Cechy te posiada również folia z PCW, jednak dzięki większej odporności na niższe temperatury (do - 25°C) i większej ciągliwości folia poli- izobutylenowa jest najlepsza do wykonywania izolacji przeciwwodnych.

Trwałość folii poliizobutylenowych również nie budzi zastrzeżeń, gdyż izolacje z niej wykonane przed 30 laty spełniają swe zadanie, a sama folia zachowała po tylu latach swoje pierwotne właściwości. Dodatnią cechą tej folii jest możność łączenia jej z preparatami asfaltowymi.