Formowanie próżniowe jest jedną z nowszych technik w dziedzinie przetwórstwa tworzyw sztucznych, a odznacza się dobrą wydajnością przy bardzo niskich kosztach urządzeń i matryc. Zasadę tej metody ilustruje rys. 2-30. Płytę termoplastu przytrzymywaną ramą stalową ogrzewa się intensywnie, aż do osiągnięcia stanu półplastycznego, a po
- b) termoplastycznej, b) formowanie pod wpływem próżni
- 1 - płyta (folia) termoplastyczna, 2 - grzejniki (promienniki), 3 - rama przytrzymująca,
Płyty cięte mechanicznie mają na powierzchni otwarte pory, co powiększa chłonność wody, ale takie powierzchnie mają lepszą przyczepność przy przyklejaniu. Obróbka elektrotermiczna lub mechaniczna jest stosowana przy produkcji płytek okładzinowych perforowanych lub narzynanych.
Istnieje szereg metod produkcji polistyrenu spienionego, jednak obecnie praktyczne znaczenie ma jedna, według której w czasie polimeryzacji polistyrenu wprowadza się środek porotwórczy (najczęściej nisko- wrzące ciecze w rodzaju eteru naftowego a jeszcze lepiej pentanu). Otrzymany w ten sposób w granulkach lub perełkach produkt występuje pod nazwą Styropian (krajowy) lub Styropor (produkt NRF).
Produkcja tworzyw sztucznych porowatych stanowi odrębną gałąź przetwórstwa, która w ostatnich latach rozwinęła się ogromnie. Przez zastosowanie odpowiednich metod można uzyskać bardzo duży stopień spienienia tworzywa, tak że jego ciężar objętościowy wynosi zaledwie 10 kG/m3.
Technika prasowania jest najstarszą techniką formowania tworzyw sztucznych, stosowaną przede wszystkim do klasycznych duropla- stów, ostanio unowocześnioną przez automatyzację.
Metodą wtryskową produkuje się armaturę (rys, 2-27), okucia budowlane (zbrojone stalowymi wkładkami) oraz szereg elementów elektrotechnicznych, mniejsze elementy do lamp i urządzeń do oświetlenia, a w tym również przezroczyste i lekkie klosze z polimetakrylanu metylu, octano- maślanu celulozy i poliwęglanu.
Metoda wtryskowa jest szybka i wydajna, przyczyniła się więc ogromnie do rozwoju tworzyw sztucznych i ich zastosowania. Wykorzystuje się tu zdolność uplastyczniania termoplastów pod wpływem temperatury i ciśnienia tłoka w cylindrze, aż do osiągnięcia stanu płynności, co pozwala na ich przetłoczenie przez rozdzielacz i wylotnik do matrycy (rys. 2-25). W wielu przypadkach trudno jest uplastycznić tworzywo bez rozkładu (np.
Metodą wytłaczania produkuje się ostanio również wykładziny podłogowe z polichlorku winylu zmiękczonego. Wprawdzie metoda ta nie jest szybka, ale ciągła i koszty urządzenia nie są wysokie. Przy tej okazji można wykładziny od razu zdwajać, zbroić tkaniną itp.
Wytłaczanie profilów odbywa się w sposób zbliżony do wytłaczania rur, przy czym można otrzymywać również profile o powierzchni wzdłużnie prążkowanej (rys. 2-20), co ma znaczenie przy profilach przezroczystych zastosowanych do kloszów lamp.