Produkcja porowatych tworzyw sztucznych

Produkcja tworzyw sztucznych porowatych stanowi odrębną gałąź przetwórstwa, która w ostatnich latach rozwinęła się ogromnie. Przez zastosowanie odpowiednich metod można uzyskać bardzo duży stopień spienienia tworzywa, tak że jego ciężar objętościowy wynosi zaledwie 10 kG/m3.

Zastosowanie tworzyw sztucznych do produkcji artykułów piankowych jest korzystne pod względem ekonomicznym. Metody spieniania tworzyw sztucznych i dalszego ich przerobu umożliwiają stosunkowo łatwe wytwarzanie nawet skomplikowanych kształtek z dość dużą dokładnością i o dowolnym ciężarze objętościowym. Ciągłe metody produkcji spienionych tworzyw sztucznych pozwalają na uzyskiwanie olbrzymich wydajności np. najnowsze urzędzenia do produkcji Moltoprenu (poliuretanowe tworzywo porowate) ma wydajność 5 m3/min [65].

Spienianie tworzyw sztucznych jest procesem prostym polegającym przede wszystkim na wydzielaniu i rozszerzaniu się gazu wewnątrz tworzywa, które znajduje się w stanie plastycznym, a więc dopiero w stanie wstępnego utwardzania [65, 75], Oprócz tego stosuje się czasem mechaniczne ubijanie piany z żywicy w roztworze, a następnie jej utwardzanie i suszenie. Ta metoda ma znaczenie tylko przy produkcji mocznikowego tworzywa spienionego (pianizol).

Gaz zastosowany do spieniania tworzyw może pochodzić z trzech źródeł, a mianowicie: 1) może być wprowadzany bezpośrednio jako gaz lub też rozpuszczalnik parujący intensywnie w podwyższonej temperaturze 2) wydzielać się w wyniku rozpadu chemicznego specjalnej substancji (poroforu) celowo wprowadzonej do tworzywa 3) stanowić produkt uboczny reakcji poliaddycji lub polikondensacji.