Prasowanie

 
 

Technika prasowania jest najstarszą techniką formowania tworzyw sztucznych, stosowaną przede wszystkim do klasycznych duropla- stów, ostanio unowocześnioną przez automatyzację.

Płyty warstwowe Unilam prasuje się z arkuszy papieru nasyconych żywicą fenolowo-formaldehydową (warstwy wewnętrzne) i żywicą aminową - najczęściej melaminowo-formaldehydową (okładziny) na wielkich prasach piętrowych (rys. 2-29). Proces prasowania poprzedza powlekanie papieru żywicą i jej suszenie, co wymaga stosowania wielkich powlekarek. Żywica fenolowo-formaldehydowa daje zabarwienie brązowe i ma gorsze własności, dlatego na zewnątrz płyty nakłada się warstwę papieru z impregnacją żywicą melaminową. Oprócz tego na sam wierzch kładzie się dodatkowo arkusz papieru z nadrukowanym wzorem dekoracyjnym, nasycony również żywicą melaminową. Od liczby warstw papieru impregnowanego zależy grubość gotowej płyty. Warstwę papieru układa się na stalowej płycie przekładkowej, następnie kładzie się drugą płytę przekładkową gładką (platerowaną niklem) i układa drugą warstwę itd. Gdy osiągnie się taką grubość warstw, żc cały ładunek jeszcze zmieści się w otwartej prasie, wtacza się go na rolkach automatycznie do odpowiedniej półki specjalnego urządzenia za- i wyładowczego znajdującego się obok prasy. Po załadowaniu wszystkich półek urządzenia załadowczego, całość ładunku zsuwa się do poszczególnych półek prasy i rozpoczyna proces prasowania z podgrzewaniem. Tworzywa fenolowe i aminowe wymagają w czasie utwardzania ciśnienia ponad 100 kG/cm2, zatem prasy do produkcji płyt dużych rozmiarów muszą mieć łączny nacisk kilku tysięcy ton. Płyty te są więc drogie, co ogranicza ich zastosowanie w budownictwie mimo posiadanych zalet.

Płyty bakelitowe, papierowe (Rezokart) i bakelitowe tekstylne (Rezo- tekst) produkuje się w podobny sposób. Dla potrzeb budownictwa produkuje się na małych prasach różne wy- praski z tłoczyw fenolowych i karbamidowych z napełniaezami włóknistymi, które polepszają własności mechaniczne wyprasek (np. tłoczywa skrawkowe i włókniste). Z takich tłoczyw prasuje się okucia i różne elementy. Deski sedesowe prasowane są zarówno z tłoczyw włóknistych jak i proszkowych (przeważnie melaminowych).

Metodę prasowania stosuje się czasem również do innych tworzyw sztucznych, np. do żywic poliestrowych napełnianych i wzmacnianych. Również i w przetwórstwie termoplastów prasowanie bywa stosowane, ale przeważnie spełnia ono rolę pomocniczą i uzupełniającą. Metodą prasowania produkuje się grubsze płyty z PCW. Stosuje się również czasem tzw. prasowanie polerujące, np. płyty celuloidowe niepolerowane prasuje się w prasach półkowych z polerowanymi przekładkami stalowymi. Stosowane przy tym ciśnienia są znacznie niższe (ok. 50 kG/cm2), a tym samym niższy jest koszt urządzeń.