Przykłady rozwiązania układów płytek o dwóch barwach

 
 

Dysponując płytkami o dwóch barwach można uzyskać różne układy, np. o rysunku szachownicy, o kierunku pól równoległych (rys. 7-3a) lub ukośnym (rys. 7-3b) z podziałem na pola z płytek o jednakowej barwie,

Rvs 7-3 Przykłady rozwiązania układów płytek o dwóch barwach: a) o rownole głym kierunku pói, b) o ukośnym kierunku pól, c) z podziałem na pola kątowe ' o iednakowei barwie o kształcie prostokątnym lub o linii łamanej (rys. 7-3c).

W podłogach wielobarwnych istnieją możliwości stosowania różnych wzorów (rys. 7-4). Przy podłogach z płytek jednobarwnych ze wzorem marmurkowym można wykorzystać jako motyw dekoracyjny kierunek przebiegu smug (rys. 7-5). Ze względów utylitarnych wskazane jest uwzględniać cechy użytkowe pomieszczeń, a mianowicie:

- w pomieszczeniach słabiej oświetlonych stosować płytki o barwach jasnych,

- w pomieszczeniach od strony północnej układać nawierzchnie z płytek o barwach ciepłych,

- w pomieszczeniach, które ze względu na sposób użytkowania są narażone na zarysowanie i zabrudzenie, stosować płytki marmurkowe w odcieniach jasnych.

Wygląd podłogi z płytek zależy szczególnie od ich jakości i sposobu układania. Należy sprawdzać wymiary, kształt i nasilenie barwy płytek. Przed rozpoczęciem wykonywania podłogi wyznacza się oś pomieszczenia (rys. 7-6) i wg niej układa się płytki w kierunkach ścian. Można również rozpoczynać układanie od ściany dłuższej lub przeciwległej do otworu

przyległymi do krawędzi podłogi, b) przy układzie ukośnym drzwiowego. Płytki przycinane (przy ścianach) należy układać dopiero po ułożeniu płytek całych. Szerokość spoin nie powinna być większa niż 1 mm, a odchylenie powierzchni podłogi od płaszczyzny nie większe niż 2 mm na długości łaty dwumetrowej.