Izolacje akustyczne

 
 

Izolacje przeciwdźwiękowe mają na celu tłumienie lub pochłanianie niepożądanych dźwięków przenikających przez przegrody budowlane. Według normy PN-63/B-02151 ograniczenie poziomu dźwięków zakłócających w pomieszczeniach może być uzyskane między innymi dzięki stosowaniu przegród o odpowiedniej izolacyjności przed dźwiękami powietrznymi oraz odpowiedniej zdolności tłumienia dźwięków uderzeniowych.

Zapewnienie koniecznej izolacyjności przegród budowlanych jest możliwe bądź dzięki stosowaniu znacznych grubości i ciężaru tych przegród, bądź też dzięki użyciu szeregu warstw materiałów o różnej chłonności dźwięków.

W budynkach mieszkalnych konieczny stopień izolacyjności jest wymagany głównie od ścian między mieszkaniami lub przylegających do szybu dźwigowego, klatki schodowej itp., a w budynkach użyteczności publicznej od wszystkich ścian między pokojami lub salami.

Izolacyjność ścian można poprawić stosując dodatkowe warstwy tworzywa piankowego moeznikowo-formaldehydowego lub poliuretanowego względnie płyt ze spienionego polistyrenu.

Pierwsze dwa tworzywa mogą być spieniane na budowie według opisu z p. 6.2.5, płyty zaś styropianu mogą być umieszczane między pojedynczymi ściankami z cegieł lub bloków (rys. 6-43), albo mogą być przyklejane do istniejących ścian za pomocą lepiku asfaltowego na gorąco według opisu z p. 6.2.2. Grubość warstwy izolacyjnej z tworzyw sztucznych waha się na ogół w granicach 6-30 mm w zależności od konstrukcji ścian, od użytego tworzywa oraz od wymaganego komfortu pomieszczenia. Izolacyjność ścian zależy w dużej mierze od ciężaru ścian. Lekkie ściany działowe składają się np. ze szczelnych płyt gipsowych i pilśniowych oraz izolacji z płyt ze spienionego tworzywa sztucznego (rys. 6-44).