Rury z twardego polichlorku winylu

Rury z PCW otrzymuje się przez wytłaczanie rozgrzanej plastycznej masy z dodatkiem stabilizatorów w wytłaczarce ślimakowej, (patrz p. 2.3.1 na str. 76-78). W Polsce są produkowane rury o długości 2-i-4 m i średnicach podanych w tabl. 3-5. Właściwości techniczne tych rur są następujące:

- ciężar właściwy

- minimalna wytrzymałość na rozciąganie

- wydłużenie względne przy zerwaniu

- udarność

- udarność z karbem

- minimalna wytrzymałość na zginanie na dynamometrze na aparacie typu Dynstat

- punkt mięknienia

- współczynnik rozszerzalności cieplnej

Wytwórnie zagraniczne produkują rury o różnym dopuszczalnym ciśnieniu roboczym, przeznaczone dla rurociągów, w których temperatura cieczy nie przekracza 40°C, a mianowicie:

- rury lekkie ciśnieniowe o średnicy 12-160 mm i dopuszczalnym ciśnieniu: w temperaturze 40°C - 1 at n, w temperaturze 20°C - 2,5 at n,

- rury lekkie bezciśnieniowe o średnicy 210-310 mm,

- rury średnie o średnicy 10-M60 mm i dopuszczalnym ciśnieniu: w temperaturze 40°C - 2,5 at n, w temperaturze 20°C - 6 at n,

- rury ciężkie o średnicy 5-110 mm i dopuszczalnym ciśnieniu: w temperaturze 40°C - 6 at n, w temperaturze 20°C - 10 at n,

- rury najcięższe (dla przemysłu chemicznego) o średnicy 16-63 mm. Długość rur wynosi: dla średnicy do 160 mm - ok. 6 lub 12 m, do 210 mm - 3-i-6 m.

- porównania grubości ścianek (lub ciężarów) rur krajowych i zagranicznych wynika, że przemysł krajowy produkuje rury najcięższe (śred nice 15, 20, 25, 32, 40 i 48 mm), ciężkie (średnica 60 i 75 mm) oraz średnie (90 i 110 mm), natomiast brak jest produkcji rur lekkich.

Do łączenia rur produkuje się metodą wtryskową następujące kształtki: czwórniki (rys. 3-2), trójniki oraz kolanka 90°, z kołnierzami i z kielichami (rys. 3-3).

Niektórzy producenci zagraniczni produkują ponadto rury zakończone mufą i zwężką (rys. 3-4) lub z odpowiednio ukształtowaną mufą dostosowaną do umieszczenia w niej pierścienia gumowego (rys. 3-5). Produkowane są również rury z polichlorku winylu wysokoudarowego oraz uszlachetnionego (o podwyższonej odporności termicznej). r r ' ' - mfT-T-

Rury dla wody pitnej nie powinny zawierać składników szkodliwych (toksycznych, smakowych, zapachowych) w tych przypadkach do stabilizacji polichlorku winylu stosuje się organiczne związki cynowe, natomiast sole ołowiowe, kadmowe, wapienne itp. nie są zalecane.