Domek szwajcarski
W budynku zastosowano ogrzewanie ciepłym powietrzem dopływającym z zewnątrz {z obiektu gospodarczego). Wanna, zlewozmywak i urządzenia wentylacyjne, meble wbudowane itp. zostały wykonane z tworzyw sztucznych. Instalacja elektryczna natynkowa w przewodach typu Canalu- me (Francja).
Badania wykazały, że domek odpowiada pod względem cieplnym warunkom krajowym. Od roku 1962 obiekt jest zamieszkały. Ze względu na łatwość formowania elementów i całych członów z części wielokrzywiznowych usiłuje się stworzyć zupełnie nowe formy budow- nictwa. Przykładem tego jest projekt domku jednorodzinnego z członów o kształcie specjalnie formowanych pieczar (rys. 13-10).
Bardziej regularnymi kształtami odznacza się człon domku szwajcarskiego, który może być montowany w dowolnych zestawach (rys. 13-11). Z jednego rodzaju elementu składają się specjalne budynki dla potrzeb kolei brytyjskich (rys. 13-12). Elementy wykonano jako sandwiczowe z żywicy poliestrowej wzmocnionej włóknem szklanym (warstwy zewnętrzne grub. 3 mm) i spienionej żywicy fenolowej (warstwa grub. 18 mm). Elementy są łączone śrubami.
Z podobnych elementów wykonano w Wielkiej Brytanii budynek biurowy dla Towarzystwa „Bakelite”, które produkuje tworzywa sztuczne. Budynek (rys. 13-13) ma w rzucie wymiary 11,30X7,05 m i wysokość 5,70 m. Jest to budynek dwukondygnacjowy ze szkieletem stalowym. Ciężar budynku wraz ze szkieletem stalowym wynosi 15 T, podczas gdy budynek wykonany całkowicie z materiałów tradycyjnych ważyłby 84 T.