Instalacje elektryczne

Przy projektowaniu instalacji elektrycznych w budownictwie określa się obciążenia dla mieszkań lub urządzeń przemysłowych, a następnie ustala się przekroje i rodzaje przewodów oraz wielkości i typy urządzeń energetycznych.

Wśród przewodów z różnymi izolacjami znajdują się również i przewody w izolacji polwinitowej (tj. z polichlorku winylu - np. ADY i ALY - aluminiowe lub DY i LY - miedziane), polietylenowej i z tworzyw fluoroorganicznych.

Dobór rodzaju przewodów w izolacji z tworzyw sztucznych oraz sposób ich ułożenia w zależności od środowiska podano w tabl. 12-3.

Kable w powłoce polwinitu stosować można w następujących środowiskach:

- w ziemi: bezpośrednio i w osłonach (szczegółowe warunki zastosowania omówiono poniżej),

- w tunelach i kanałach,

- w pomieszczeniach o dowolnej wilgotności,

- w pomieszczeniach niebezpiecznych pod względem pożarowym,

- w pomieszczeniach zapylonych.

- Nie należy stosować kabli w powłoce z polwinitu:

- pod wodą (znaczna nasiąkliwość tworzywa),

- w pomieszczeniach narażonych na wybuchy,

- w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, wody gorącej i temperatury powyżej + 60°C (w skrajnym przypadku i krótko + 90°C),

- w miejscach narażonych na działanie substancji szkodliwych dla PCW (anilina, aceton, benzen, estry, eter, ciekły brom, czterochlorek węgla, węglowodory chlorowane i aromatyczne itp.),

- w miejscach narażonych na wstrząsy przy temperaturze poniżej 5°C,

- w ścianach zamkniętych.

Temperatura graniczna kabli 1 kV (wg PN-55/E-05021) w izolacji polwinitowej wynosi 60°C, a przy zwarciach max 130°C. Kable w powłoce z polwinitu lub aluminium mogą być układane w ziemi jedynie w następujących przypadkach:

- a) na terenie zajezdni, baz i warsztatów komunikacji miejskiej,

- b) w liniach, sieciach na terenie budowli zabytkowych,

- c) w krótkich odcinkach linii o napięciu powyżej 1 kV,

- d) w liniach o napięciu do 1 kV, które ze względu na przekrój nie mogą być wykonane jako napowietrzne,

- e) w przypadkach uzasadnionych względami bezpieczeństwa,

- f) w środowiskach agresywnych,

- g) w liniach zasilających stacje kolejowe i zakłady naprawcze elektrycznego taboru kolejowego oraz do oświetlenia linii kolejowych zelektryfikowanych,

- h) tam, gdzie nie można zastosować linii napowietrznych.

Przy badaniach kabli i przewodów należy sprawdzać między innymi grubość i stan powierzchni izolacji oraz jej współosiowość względem żyły, nasiąkliwość, skurcz i oporność. Niezależnie od tego sprawdza się izolacje polwinitową, polietylenową lub z tworzyw fluoroorganicznych na:

- wytrzymałość na rozciąganie i wydłużenie przy zerwaniu,

- odporność na niską i podwyższoną temperaturę,

- podatność na nawijanie w podwyższonej temperaturze,

- odporność na pełzanie. kami prostymi i kolankowymi i przesuwnym gniazdem wtykowym. Umieszczenie kabelka nad podłogą umożliwia przesunięcie gniazda wtykowego w dowolne miejsce i podłączenie odbiornika. Kabelek jest przytwierdzany do ściany klejem szybkoschnącym (neoprenowym lub poliwinylowym). W Warszawie zastosowano tego rodzaju przewody w doświadczalnym domku z tworzyw sztucznych w r. 1961 (rys. 12-33 i 12-34).