Instalacje wentylacyjne cz. II

Materiał można podgrzewać przez zastosowanie: suszarek z przepływem powietrza, promienników, zanurzenia w gorącej cieczy nie zawierającej rozpuszczalników ani związków siarkowych, palników gazowych lub elektrycznych, o ile podgrzewane wyroby mogą być stale poruszane i trzymane w dostatecznej odległości od źródła ciepła. Nie należy stosować do podgrzewania materiału lamp lutowniczych, palników acetylenowo-tleno- wych ani palników na gaz propan.

Cięcie wyrobów przeprowadza się za pomocą piłek z drobnym zębem lub cienkimi tarczami szlifierskimi nie wolno używać palników lub przecinaków do rur stalowych. Skosy wykonuje się za pomocą pilników lub szlifierek elektrycznych, przy czym rie wolno spowodować nagrzania ukosowanych profili.

Wyginacie elementów dokonuje się po podgrzaniu materiału w sposób opisany w p. 12.1. Najmniejsze promienie gięcia rur podano w tabl. 12-2. Gwintowanie zewnętrzne i wewnętrzne rur z PCW nie jest stosowane.

Połączenia rur z PCW opisano w p. 12.1 formowanie i łączenie przewodów o przekroju prostokątnym polega na ich spawaniu ciepłym powietrzem lub skręcaniu śrubami poprzez ramki z kątowników, zakładane na przewody (rys. 12-30). Otwory na śruby powinny mieć średnice nieco większe niż śruby, aby zapewnić przewodom niewielką możność ruchów podłużnych. Przy wentylatorach stosuje się krótkie wstawki formowane z miękkiej folii PCW na kształt odcinka rękawa, Oba końce rękawa są nasuwane na końce przewodów od wentylatora oraz od ciągu wentylacyjnego i zaciskane na nich za pomocą płaskowników skręcanych śrubami (rys. 12-31). z twardego PCW z wylotem wenty- latora za pomocą rękawa z miękkie) folii PCW przewód wentylacyjny z PCW, 2 rękaw z miękkiej jolii PCW, 3 im/Iot rury wentylatora, 4 - t,obręczę” z piaskownika skręcanego śrubami