Rurociągi z rur poliestrowych wzmocnionych włóknem szklanym

Rury z PWS nadają się do wykonywania zewnętrznych przewodów kanalizacyjnych zarówno do odprowadzania ścieków miejskich jak i przemysłowych. Wykazują one jedynie niewielką odporność na alkalia, natomiast nie są wrażliwe na słabe kwasy i wiele rozpuszczalników. Zaletą rur poliestrowych jest możność uzyskiwania dużych średnic, co ma duże znaczenie przy budowie kolektorów.

Ciągi kanalizacyjne w miastach szwedzkich (np. w Mónsteras) są ułożone z rur o średnicy 1000-M200 mm i spełniają swoje zadanie bez specjalnej konserwacji. Łączenie poszczególnych odcinków rur uzyskano przy użyciu mankietów kauczukowych i z tworzyw sztucznych. Najbardziej odpowiednim sposobem łączenia odcinków rur między sobą lub z kształtkami jest sklejanie ich za pomocą klejów epoksydowych, poliestrowych lub fenolowych. Najpewniejsze i najlepsze wyniki uzyskuje się przy stosowaniu klejów epoksydowych.

Końce łączonych rur powinny być przygotowane przez sfazowanie ich klinowo za pomocą ręcznej szlifierki elektrycznej. Po oczyszczeniu z pyłu powierzchni przeznaczonych do sklejenia, powleka się je klejem i szczelnie dociska do siebie.

W przypadku łączenia rury z PWS z rurą metalową konieczne jest umieszczanie rury poliestrowej od strony ciśnienia tak, aby była ona podczas użytkowania dociskana do elementu metalowego (rys. 12-24).

Kabiny natryskowe (rys. 12-25) lub łazienkowe z wanną, umywalką i innymi aparatami mogą być formowane na budowie z żywicy poliestrowej wzmocnionej włóknem szklanym. Montaż ich polega na połączeniu poszczególnych aparatów w zestaw (węzeł sanitarny) i dołączeniu do sieci wewnętrznych. Przy połączeniach należy umieszczać wstawki umożliwiające ruchy termiczne rurociągów. Wszelkie rury i kolanka muszą być umocowane w uchwytach wyłożonych miękkimi podkładkami. Ze względu na krótkie odcinki przewodów żadne urządzenia kompensacyjne przy aparatach nie są konieczne (rys. 12-26). doświadczalny w Warszawie)

Wannę poliestrową wzmocnioną włóknem szklanym (rys. 12-27), zlewozmywak (rys. 12-28) oraz urządzenia klozetowe (rys. 12-29) montuje się tak samo jak tradycyjne aparaty sanitarne. Do uszczelniania końcówek wystających z aparatów można stosować odpowiednie kleje lub kity.