Rozwój stosowania tworzyw sztucznych w instalacjach sanitarnych

- Tworzywa sztuczne są wykorzystywane obecnie do:

- budowy rurociągów zewnętrznych i wewnętrznych na wodę zimną,

- budowy rurociągów na wodę gorącą,

- formowania kabin łazienkowych wraz z aparatami sanitarnymi.

O doborze rodzaju tworzywa decydują warunki użytkowania wyrobów, a zwłaszcza temperatura wody. W instalacjach wewnętrznych i zewnętrznych wody zimnej stosuje się głównie wyroby z polichlorku winylu i z polietylenu w instalacjach wody ciepłej oraz w instalacjach chłodniczych - wyroby polipropylenowe w instalacjach kanalizacyjnych - rury z polichlorku winylu i z żywic poliestrowych wzmocnionych włóknem szklanym.

Armatura z metali kolorowych jest zastępowana armaturą z poliamidu, polipropylenu, PCW, poliwęglanu itp., a aparaty sanitarne wykonywane z żywic akrylowych, poliestrowych wzmocnionych, polipropylenu, tworzywa ABS mogą z powodzeniem zastępować wyroby żeliwne lub fajansowe. Do zalet wyrobów sanitarnych z tworzyw sztucznych należą:

- barwność i estetyczny wygląd oraz gładkość powierzchni,

- lekkość i łatwość formowania całych zestawów sanitarnych,

- łatwość przewozu i transportu na budowie,

- odporność na wiele czynników agresywnych i łatwość konserwacji.

- Do wad można zaliczyć:

- wrażliwość na podwyższone temperatury,

- podatność na uszkodzenia mechaniczne,

- wrażliwość niektórych tworzyw na działanie środków myjących (np. wyroby poliestrowe),

- trudność wykonywania połączeń odpornych na ciśnienie.

Ostatnio zaobserwowano znaczne upowszechnienie stosowania rur z PCW w instalacjach budowlanych w wielu krajach. Tylko w r. 1962 sprzedano rur PCW w Japonii ok. 70, w NRF - ok. 20, we Francji - ok. 12, w Holandii - ok. 9, w W. Brytanii - ok. 4 tys. t.

Spośród wyrobów, które rozszerzają zakres stosowania rur w instalacjach wody gorącej, najbardziej odporne na temperaturę są obecnie rury z polietylenu z pewną domieszką sadzy (do S9°C w USA) oraz rury z poli- dwuchlorowinylu (do 101°C), który ma wszystkie właściwości polichlorku winylu, a przewyższa go odpornością na temperaturę.

Najbardziej rozpowszechnio re są rurociągi wykonywane z polichlorku winylu, z polietylenu, polipropylenu i żywic poliestrowych wzmocnionych.

W krajach zachodnich rozróżnia się różne rodzaje rur z PCW według ich przeznaczenia, np. rury na wody użytkowe, na wody deszczowe itp. Przy projektowaniu instalacji określa się rodzaje rur według przewidywanego sposobu ich użytkowania.

Oprócz prostych odcinków rur stosuje się kształtki - tłoczone lub spawane. Rury wodociągowe powinny odpowiadać normie PN-62/C-89200. Dopuszczalne ciśnienie robocze nie powinno przekraczać 6 at n przy temperaturze do 40°C. Asortyment i wymiary kształtek określa PN-62/C-89202. Szczelność połączeń uzyskuje się przez ich sklejenie na zimno specjalnymi klejami, np. poliwinylowymi (rys. 12-1).