Okna typu Glakresit

Interesujące rozwiązanie połączenia w narożach profili wytłaczanych z PCW stanowi patent niemiecki (rys. 9-14). W wydrążeniach ramiaków umieszcza się w narożach wkładki drewniane o kształcie kątowym. Do wkładek tych mocuje się za pomocą wkrętów zawiasy okienne, a w pobliżu ukośnego styku ramiaków można łączyć profil PCW z wkładką dodatkowymi wkrętami (po jednym wkręcie w każdym ramiaku przy narożu). Wkładki spełniają więc podwójną rolę, usztywniają skrzydło okienne poziomy, b) przekrój pionowy w narożu i umożliwiają łatwe mocowanie zawiasów okiennych do ramia- ków. Przebieg osadzenia szyby we wrębach pokazano na rys. 9-14d. Ra- miaki pionowe i jeden ramiak poziomy są połączone w narożach, następnie wsuwa się szyby i w końcu nasadza się od góry drugi ramiak poziomy z umocowanymi uprzednio narożnymi wkładkami.

Zaletą opisanego rozwiązania jest możliwość montażu skrzydeł okiennych wraz z ościeżnicami z gotowych profili PCW w stolarniach, produkujących okna drewniane. W NRD produkuje się w skali doświadczalnej okna typu Glakresit (rys. 9-15a) z łatwo dostępnego tłoczywa skrawkowego z tkaniny szklanej, nasyconej żywicą krezolową.

Okna te przebyły już kilka stopni rozwoju. Początkowo ramiaki wykonywano z profili trapezowych w postaci dwóch łupin, które po połączeniu ich klejem fenolowo-formaldehydowym pod naciskiem ok. 3 kG/cm2 tworzyły element pustakowy. Następnie opracowano bezspoinową metodę formowania profili drążonych. Tkaninę szklaną nasyca się kolejno roztworem skrobi oraz żywicą i przy użyciu papieru warstwowego owija wokół trzpienia aż do uzyskania odpowiedniej grubości. Następnie otrzymany produkt usuwa się z trzpienia, umieszcza na rdzeniu prasowniczym i wraz z rdzeniem wkłada między dolną i górną matrycę rozgrzanej prasy. Na ścianki matryc nanosi się uprzednio warstewkę hydrolizowanej emulsji parafinowej, co umożliwia łatwe oddzielenie sprasowania elementów od powierzchni stalowych.