Profilowe elementy niekonstrukcyjne

Elementy niekonstrukcyjne z tworzyw sztucznych, zastępujące odpowiednie elementy drewniane, są obecnie szeroko stosowane w wielu krajach. Przy odpowiednim oprofilowaniu i wybarwieniu są one bardziej estetyczne od elementów drewnianych, nie ulegają zmianom objętości pod wpływem zmian wilgotności pomieszczeń, nie wymagają malowania. Za granicą elementami niekonstrukcyjnymi z tworzyw sztucznych wykończone są również okna stalowe i aluminiowe. Jako materiał stosuje się na ogół uplastyczniony polichlorek winylu, a ponadto przewiduje się zastosowanie polietylenu. Stosowane są następujące elementy: listwy do umocowania szyb w drzwiach oszklonych, okienne listwy przyościeżnicowe, opaski drzwiowe, doklejki przylgowe i bezprzylgowe, uszczelki do okien. Ponadto w niewielkim zakresie wykonuje się podokienniki z żywicy poliestrowej zbrojonej włóknem szklanym.

Kształtowanie profili niekonstrukcyjnych z tworzyw sztucznych jest różnorodne. Zależnie od przeznaczenia przekroje elementów mogą mieć dość dużą sztywność dzięki odpowiedniemu kształtowi i zastosowaniu materiału o wyższej twardości lub też formuje się profile elastyczne z przewężeniami tworzącymi „przeguby” ułatwiające należyte przyleganie profilu do elementu okna, skrzydła drzwiowego lub ościeżnicy. Niektóre profile wykonuje się z wydrążeniami w celu zmniejszenia zużycia materiału. W pewnych przypadkach elementy niekonstrukcyjne współpracują z cienkimi sprężynującymi profilami metalowymi, wywołującymi przez odpowiedni docisk szczelne przyleganie elementu z tworzywa sztucznego do powierzchni elementu konstrukcyjnego okna lub szyby. Z elementami drewnianymi profile z tworzyw sztucznych są na ogół łączone za pomocą klejów rozpuszczalnikowych.