Pigmenty organiczne i perłowe

Brąz aluminiowy i brązy innych metali o odpowiednim rozdrobnieniu służą do uzyskiwania efektów metalicznych, a niezależnie od tego wpływają na obniżenie palności mieszanki.

Pigmenty organiczne. Pigmenty te odznaczają się wielką intensywnością i żywością barw oraz ograniczoną odpornością termiczną i barwną (z pewnymi wyjątkami), muszą więc być właściwie dobierane i stosowane z wielką ostrożnością w czasie przerobu.

Sadza spełnia podobne zasadnicze zadanie jak biel tytanowa i dość często bywa stosowana do barwienia tworzyw sztucznych samodzielnie i w odpowiednich kompozycjach. Oprócz tego spełnia ona czasem rolę stabilizatora (np, polietylenu).

Pigmenty perłowe (naturalne lub syntetyczne) wymagają stosowania nieraz specjalnych technologii dla osiągnięcia właściwych efektów barwnych. Barwienie tworzyw sztucznych może być przeprowadzone w różnych okresach produkcji, a mianowicie: 1) w czasie produkcji tworzywa, 2) w czasie przetwórstwa (formowanie odpowiednich wyrobów), 3) po uformowaniu wyrobów. Na ogół unika się barwienia gotowych wyrobów po uformowaniu, gdyż jest to operacja pracochłonna, ale czasem jest ona konieczna, np. dla osiągnięcia specjalnych wielokolorowych deseni, marmur- ków itp. efektów.

Metody wprowadzania barwników i pigmentów do tworzyw sztucznych mogą być różne, a mianowicie: mieszanie na sucho, mieszanie wstępne z częścią zmiękczacza lub rozpuszczalnika, stosowanie barwników roztartych w paście itp. W każdym razie najważniejszą zasadą jest dobre wymieszanie i jednostajne rozprowadzenie barwnika w całej masie mieszanki i to przed żelowaniem masy. Dla ułatwienia tego zadania stosuje się często dodatkowe środki dyspergujące, rozpraszające i sieciujące (np. Sticon S).