Wilgotność podkładu

Najczęściej występującą przyczyną usterek nawierzchni podłogowych z tworzyw sztucznych jest nadmierna wilgotność podkładu. Materiały z tworzyw sztucznych połączone z podkładem spoiną klejową stanowią ekran paroszczełny, uniemożliwiający odparowanie wody zawartej w podkładzie. Para wodna skrapla się na spodzie spoiny klejowej lub nawierzchni (zależnie od stopnia szczelności warstwy kleju), osłabia przyczepność między łączonymi materiałami i zmniejsza wytrzymałość spoiny. Następuje pęcznienie nawierzchni podłogowej, tworzą się miejscowe pęcherze lub nawierzchnia oddziela się od podłoża.

Z tych względów należy ściśle przestrzegać warunku maksymalnej wilgotności podkładu, którą można uznać za dopuszczalną. Według wymagań polskich norm, dopuszczalna wilgotność wagowa podkładów wynosi podkłady cementowe 3% podkłady gipsowe i estrichgipsowe 2% podkłady skałodrzewne 12% podkłady trocinobetonowe 8%

Wilgotność podkładu sprawdza się za pomocą aparatu elektrycznego lub karbidowego metodą suszarkowo-wagową lub przy użyciu specjalnych papierków wskaźnikowych zmieniających barwę zależnie od stopnia zawilgocenia podkładu.

Sprawdzanie wilgotności aparatem elektrycznym oparte jest na pomiarze oporu elektrycznego zależnego od stopnia zawilgocenia podkładu. Działanie aparatu karbidowego polega na zmieszaniu karbidu z rozdrobnioną próbką wyciętą z podkładu zawartość wilgoci w próbce mierzy się ciśnieniem wytworzonego gazu.

Metodą suszarkowo-wagową ustala się wilgotność podkładu przez ważenie próbki wilgotnej i po wysuszeniu do stałego ciężaru. Papierki wskaźnikowe opracowane w Instytucie Techniki Budowlanej składają się z podkładu tektury, na którym są naklejone 3 poletka o różnych odcieniach barwy. Na podkładzie o wilgotności ok. 2% traci barwę poletko najjaśniejsze, na podkładach o wilgotności ok. 3°/o ulegają odbarwieniu 2 poletka, a przy wilgotności 4#/o wszystkie trzy poletka stają się białe.

Orientacyjnie można oznaczyć wilgotność podkładu układając na podkładzie kawałek gazety i przykrywając go wykładziną o powierzchni ok. 1 m2. Podkład uważa się za dostatecznie suchy, jeżeli gazeta po 24 godz nie jest ani wilgotna, ani miękka.