Powłoki tiokolowe

Bardzo dobre powłoki uzyskuje się również z polietylenu. Powłoka z polietylenu jest dobrze związana z podkładem i posiada znaczną trwałość (ponad 10 lat). Trwałość tę można zwiększyć dodając do masy natryskowej ok. 10% poliizobutylenu. Powłoki te mogą być wykorzystywane do wykładania zbiorników, urządzeń wentylacyjnych, przewodów itp., w celu ochrony ich przed korozją. Powłoki mogą być barwione. Prócz wymienionych stosuje się powłoki z poliamidu, które są bardzo mało ścieralne, odporne na rozcieńczone kwasy zarówno nieorganiczne jak i organiczne w zakresie temperatur do +130°C. Powłoki poliamidowe nadają się do ochrony zbiorników i urządzeń w przemyśle spożywczym i chemicznym.

Powłoki tiokolowe, jakkolwiek odznaczają się bardzo dobrymi właciwoś- ciami chemicznymi, są stosowane bardzo ostrożnie ze względu na ich przykry zapach.

Do natrysku stosuje się tiokol A, a do nakładania go pędzlami lateks tio- kolowy. Powłoki tiokolowe mają znaczną przyczepność do różnych podkładów, są odporne na działanie paliw płynnych i mogą być stosowane w gra-

Innym sposobem wykonywania ochronnych powłok z tworzyw sztucznych jest tzw. fluidyzacja, tj. metoda polegająca na pokrywaniu powłoką rozgrzewanych przedmiotów wprowadzanych do komory z unoszącym się pyłem tworzywa sztucznego. Pył ten osiada na rozgrzanym przedmiocie, ulega stopieniu i silnie przywiera do ciepłej powierzchni, tworząc cienką jednorodną powłokę odporną na wiele czynników chemicznych (por. p. 2.9.1). Ponadto stosuje się natryskiwanie elastomerami poliuretanowymi (por. p. 2.9.4).