Izolacja ze spienionego tworzywa mocznikowo-formaldehyflowego cz. II

 
 

Stosowanie spienionego tworzywa mocznikowo-formaldehydowego (pianizolu lub tworzywa spienionego na budowie) zaleca się w takich miejscach, gdzie nie zachodzi obawa zawilgocenia materiału, nadmiernego jego obciążenia i stałego przekraczania temperatury 80°C krótkotrwała temperatura może dochodzić nawet do 120°C.

Materiał ten nadaje się do ocieplania stropów poddasza bez dostępu, stropodachów wentylowanych i ścian zewnętrznych zwłaszcza szczelinowych. W innych przypadkach o jego użyciu powinny decydować ścisłe wyliczenia ekonomiczne uwzględniające odpowiednie warstwy chroniące tworzywo mocznikowe przed zawilgoceniem i uszkodzeniami mechanicznymi. Korzyści wynikające ze stosowania pianizolu, np. jako polepy na stropach poddasza, przedstawia tabl. 6-9.

Jak widać z danych w tabl. 6-9, izolacja z płyt lub okruchów pianizolu pozwala znacznie zredukować grubość ocieplenia stropu oraz obniżyć niemal do zera ciężar izolacji przy jednoczesnym zapewnieniu dwukrotnie lepszej izolacyjności, niż uzyskiwano dawniej przy stosowaniu gliny z sieczką. Pozwala to zmniejszyć ilość stali w stropie oraz zużycie opalu dla ogrzania pomieszczeń.

Płyty lub okruchy pianizolu mogą być układane na stropie bez przyklejania. W przypadku stosowania pianizolu do ocieplania stropów poddasza z dostępem, należy na warstwie pianizolu układać warstwę ochronną z prefabrykatów betonowych lub gipsowych grubości ok. 4 cm. Podwyższają one ciężar polepy, ale są konieczne ze względów użytkowych. Układanie izolacji cieplnej z płyt pianizolu na stropie obrazują rys. 6-34 i 6-35.