Rynny

Rynny są wykonywane z twardej folii PCW, z laminatów poliestrowych wzmocnionych włóknem szklanym lub z polietylenu. Poszczególne elementy rynien są przygotowywane w odpowiednich wytwórniach, a na budowie odbywa się jedynie ich montaż.

Do wyrobu rynien oraz innych elementów odwadniających stosuje się folie lub laminaty nieprzezroczyste. Wyroby z PCW są barwione w masie przeważnie na kolor szary, który zmniejsza lub całkowicie wyklucza możność oglądania z dołu zanieczyszczeń rynien. Grubość stosowanych folii wynosi 0,8-bl,2 mm.

Ze wzglądu na znaczny współczynnik rozszerzalności cieplnej tworzyw konieczne jest układanie rynien w taki sposób, aby umożliwić swobodne ich poruszanie się w uchwytach pod wpływem zmian termicznych. Z tego względu zarówno przekrój rynien jak i sposób ich mocowania różni się od metod tradycyjnych. Najlepiej zachowują się rynny półokrągłe.

Rynny z tworzyw sztucznych są mniej wytrzymałe na naciski niż rynny blaszane, dlatego nie wolno opierać o nie drabin, i należy zachowywać szczególną ostrożność przy czyszczeniu, zwłaszcza w zimie. Nie należy również stosować zbyt małych spadków oraz gęsto rozmieszczonych załamań, aby uniknąć zamarzania w nich wody. Rynny poliestrowe wykazują przy użytkowaniu większą odporność na uszkodzenia mechaniczne niż elementy z PCW.

Przy projektowaniu odwodnienia dachu najpierw ustala się wielkość zlewni dla każdej rury spustowej oraz wymagane przekroje rynien i rur spustowych. Rozstaw rur spustowych nie powinien przekraczać 20 m. Przekrój rynien dobiera się przyjmując 1 cm2 przekroju rynny na 1 m2 odwadnianej połaci dachowej.