Pokrycia tarasów i stropodachów

Pokrycia tarasów i stropodachów mogą być rozpatrywane jedynie łącznie z izolacją cieplną i parochronną, a tarasy dodatkowo łącznie z posadzkami lub warstwami ochronnymi z materiałów sypkich.

W zależności od rodzaju materiału ocieplającego i sposobu jego umieszczenia w stropie ustala się położenie izolacji parochronnej oraz pokrycia chroniącego przed wodą opadową. Istnieje kilka możliwości usytuowania warstwy ocieplającej w ustroju stropowym. Na rys. 5-34a, b, c, d przedstawiono rozwiązania, w których warstwę ocieplającą umieszczono na stropie, na rys. 5-34e, f - pod stropem.

W zasadzie warstwa cieplna powinna być chroniona przed zawilgoceniem od góry i od dołu. Od góry zadanie to powinno spełniać pokrycie, od spodu natomiast izolacja parochronna. Izolację tę można opuścić jedynie w dwu przypadkach:

- a) jeżeli w pomieszczeniu pod tarasem lub stropodachem wilgotność

- 290 względna w okresie zimowym w pokojowej temperaturze nie przekracza 50%,

- b) jeżeli zapewni się odpowietrzenie przestrzeni między warstwą cieplną, a pokryciem.

Opisy wykonywania warstw termoizolacyjnych i parochronnych zostały umieszczone w p. 6.1 i 6.2. Pokrycia tarasów, wykonywane na ogół z materiałów bitumicznych, mogą być z powodzeniem zastępowane przez pokrycia z tworzyw sztucznych. Najbardziej do tego nadaje się folia poliizobutylenowa, ale stosuje się również folie polietylenowe i miękkie folie PCW.

Przykładowy układ warstw izolacyjnych na stropie tarasu przedstawia rys. 5-35 układ taki wymaga starannego wyrównania wierzchu stropu z wyrobieniem spadków co najmniej 0,5%.

Na warstwie wyrównawczej układa się izolację parochronną, a następnie izolację cieplną. Jeżeli jest ona wykonana z materiałów niewrażliwych na zawilgocenie, to bezpośrednio na niej układa się drugą warstwę wyrównawczą z zaprawy cementowej, a po jej wygładzeniu przykleja się arkusze folii poliizobutylenowej wg zasad podanych w p. 6.1.3 na kleju, przeznaczonym przez wytwórców do tego materiału.

Poszczególne arkusze przykleja się na zimno nakładając brzegi arkuszy na siebie na szerokość ok. 5 cm zgodnie ze spadkiem oraz wywijając je na ściany i inne elementy pionowe na wysokość 15-b20 cm. Jeżeli warstwa cieplna jest wrażliwa na wilgoć, to przed ułożeniem na niej warstwy zaprawy przykrywa się ją dodatkowo papą.

Izolację z folii przykrywa się warstwą papy asfaltowej izolacyjnej sklejonej jedynie na zakładach. Przeznaczeniem tej warstwy jest oddzielenie folii od ruchów ułożonej na niej posadzki lub warstwy żwiru.