Przewody z tworzyw niezbrojonych

Dalsze próby budowy chemoodpornych kominów i kanałów wentylacyjnych polegają na wykonywaniu przewodów wyłącznie z tworzyw sztucznych w konstrukcyjnej obudowie w postaci przestrzennych konstrukcji kratownicowych wykonanych ze stali lub ze stopów aluminiowych, odznaczających się dużą odpornością na działanie gazów agresywnych. Przewody wykonuje się z materiałów o dostatecznej wytrzymałości i odpornych na agresję chemiczną, jak wysokoudarowy polichlorek winylu, tworzywa fenolowe z azbestem wzmocnione tkaninami itp.

Przewód z twardego polichlorku winylu odprowadzający opary i gazy ze śladami chloru w stalowej wieży kratownicowej pokazano na rys. 4-106. Przewody z tworzyw niezbrojo- nych mają jednak niewielką średnicę, nie przekraczającą l,5-f-2,0 m. Przy większych średnicach stosuje się tworzywa zbrojone, a przede wszystkim na bazie żywic poliestrowych. Przy niewielkiej wysokości przewody stanowią samodzielną konstrukcję, której sta- teczność zabezpiecza się za pomocą linek odciągowych (podobnie jak stateczność stalowych kominów).

W ZSRR zaprojektowano jako samonośną konstrukcję komin o średnicy 3,0 m i wysokości 30 m. Płaszcz komina składa się z dwóch warstw: warstwa wewnętrzna jest zaprojektowana z feolitu (tworzywa na bazie fenolowej o szczególnie wysokiej odporności na agresję chemiczną), a warstwa zewnętrzna (nośna) - z żywicy poliestrowej zbrojonej włóknem szklanym.