Kopuły kuliste

Szerokie zastosowanie znajdują tworzywa sztuczne w wielu krajach (USA, Kanada, Anglia, Holandia), do budowy kopuł kulistych, przeznaczonych przede wszystkim na obiekty radiolokacyjne.

Wybór kulistej powierzchni kopuły jest uzasadniony uzyskaniem minimum powierzchni konstrukcji w stosunku do objętości wnętrza. Istnieje już wiele kopuł o średnicy do 43 m, a studia przeprowadzane w USA wykazują możliwość montażu kopuł o znacznie większej średnicy (około 150 m). Kopuły wykonuje się z elementów w kształcie rombów (rys. 4-88a) lub sześciokąta foremnego (rys. 4-88b). Ciężar elementów jest niewielki (30-1-40 kG), to jest około pięciokrotnie mniejszy od odpowiednich elementów stalowych, co umożliwia montaż ręczny Z tego względu kopuły stosuje się również jako pawilony wystawowe, przenośne hale widowiskowe itp.

Kopuły są najczęściej światłoprzepuszczalne, wykonuje się je więc z laminatów zbrojonych lub z elementów warstwowych o okładzinach z żywic syntetycznych zbrojonych i o rdzeniu komórkowym (o budowie „plastra miodu”).

Znalazły równeż zastosowanie przekrycia o kształcie czaszy kulistej, wykonane całkowicie z tworzyw sztucznych do konstrukcji z rur z polichlorku winylu podwiesza się pokrycie z tkaniny powlekanej lub folii. Powierzchnia przekrycia wynosi 40 m2.