Trójwarstwowe konstrukcje dachowe, dachowo-ścienne i ścienne

Swiatłoprzepuszczalne konstrukcje warstwowe charakteryzuje znaczna grubość w porównaniu z cienkościennymi konstrukcjami jednowarstwowymi, co wpływa na obniżenie wysokości ustrojowej tych przekryć oraz podwyższa naprężenie krytyczne. Wadę ustrojów wielowarstwo- wyeh stanowi mniejsza światłoprzepuszczalność aniżeli ustrojów jednowarstwowych.

W NRF stosuje się płyty o warstwach okładzinowych z poliestru zbrojonego i rdzenia wykonanego z przezroczystego polistyrenu lub rzadziej z polimetakrylanu metylu [139], Rdzeń ma budowę kapilarną, tzn. składa się z cienkich rurek o średnicy 100-150 u ułożonych długością równolegle do długości płyty i połączonych przez zgrzewanie i prasowanie (rys. 4-67). Grubość okładziny wynosi 0,75 mm. grubość rdzenia - 10-P60 mm.

Opór cieplny płyt z rdzeniem kapilarnym o minimalnej grubości wynosi 0,264 m2h°C/kcal i wzrasta liniowo ze wzrostem grubości płyty płyty o grubości 60 mm wykazują opór cieplny 1,579 m2h°C/kcal, co odpowiada współczynnikowi przenikania ciepła równemu 0,56 kcal/m2h°C.

Współczynnik przepuszczalności światła wynosi 0,65-1-0,73 i jest prawie niezależny od grubości płyty. Płyty są nieprześwitujące i dają światło roz- proszone i niejaskrawe. Posiadają one ponadto zdolność tłumienia dźwięków, są samogasnące i odporne na uderzenia np. kamieniem, ciężką piłką itp.

Ciężar jednostkowy płyt o grubości 60 mm wynosi zaledwie ok. 10 kG/m2. Nośność i sztywność płyt z rdzeniem kapilarnym jest wysoka, stosowano już płyty o rozpiętości ok. 10 m. Nadają się one na przekrycia dachów i na ściany zewnętrzne.

W ZSRR wykonano konstrukcję przekrycia pływalni pokazaną schematycznie na rysunku 4-68a. Na aluminiowych wiązarach łukowych, wykonanych z szerokostopowych dwuteowników o rozstawie co 2,75 m, ułożone są krzywoliniowe elementy warstwowe z okładzinami i rdzeniem falistym ze światłoprzepuszczalnego poliestru zbrojonego włóknem szklanym (rys. 4-68b).

Złącze elementów warstwowych w kierunku prostopadłym do osi podłużnej pływalni (na osi wiązara aluminiowego) pokazano na rys. 4-68c. Elementy są zakończone profilami z PWS i paskami ze spienionych tworzyw sztucznych styk jest przykryty profilowanym paskiem z PWS o szerokości w rzucie poziomym 200 mm i ocieplony pianką z tworzywa sztucznego (rys. 4-68b). W stykach podłużnych brzegi elementów znajdują się między dwuteowymi profilami aluminiowymi i są odpowiednio ocieplone (rys. 4-68d). Współczynnik przepuszczalności światła przekrycia wynosi ok, 0,55.