Jednowarstwowe konstrukcje dachowe, dachowo-ścienne i ścienne cz. II

Inny przykład konstrukcji nośnej cieplarni [197] przedstawiono na rys. 4-60. Dachowo-ścienna konstrukcja składa się z połączonych parami elementów łukowych o obrysie eliptycznym i przekroju mającym obrys odcinka koła z pionowymi żebrami. Rozpiętość konstrukcji łukowej wynosi 12,0 m, wysokość 4,0 m, szerokość elementu - 0,75 m.

Walcowa powierzchnia elementów jest zbrojona jedną warstwą maty szklanej o ciężarze 450 g/m2 i ma grubość zaledwie 1 mm (ze względu na warunek maksymalnej przepuszczalności światła), zbrojenie żeber pionowych składa się z 4 warstw maty, a grubość żebra wynosi 4 mm (rys. 4-60b). Ciężar jednego elementu półeliptycznego wynosi zaledwie 60 kG. Wymiary cieplarni w rzucie poziomym wynoszą 12,0 X 24,0 m.

Końce każdego połówkowego elementu są zaopatrzone w przyklejone czołowe płytki połączone w połowie rozpiętości i do fundamentów za pomocą śrub. Styki są zabezpieczone materiałem uszczelniającym.

Cieplarnia jest ogrzewana w okresie zimowym, można więc pominąć obciążenie śniegiem i uwzględniać jedynie ciężar własny, obciążenie wiatrem i wpływ temperatury.

Rozkład obciążenia wiatrem oraz zmienność promienia elipsy pokazano na rys. 4-60c. Na ściskanym odcinku powierzchni eliptycznej promienie krzywizny są małe (od 2,67 do 6,1 m), wskutek czego naprężenia krytyczne są stosunkowo duże.

Obciążenie krytyczne w kG/m2 obliczono z wzoru gdzie: k - współczynnik wyboczenia (łc = 0,32), E - współczynnik sprężystości (E = 50 000 kG/cm2), s - grubość łupiny (1 mm), iii - promień elementu łuku (Pj ma.v = 6,1 m), R3 - promień łupiny w przekroju poprzecznym (fł2 = 0,451 m).