Kontrola, jakości elementów cz. II

Elementy warstwowe z rdzeniem komórkowym są w USA sprawdzane wg metody opartej o rezonans drgań ultradźwiękowych [208]. Element układa się na głośniku o częstotliwości drgań w granicach 16H-50000 Hz i posypują mączką mineralną. Przy określonych częstotliwościach następuje rezonans badanej okładziny. Amplituda drgań jest największa w miejscach niedoklejeń, natomiast na pozostałej powierzchni wychylenia są równe zeru ziarenka mączki układają się tworząc wzór połączenia, a odchylenia od tego wzoru występują w miejscach wadliwego połączenia.

Inna metoda kontroli sklejania okładzin z rdzeniem wykorzystuje gradient temperatury przy jednakowym podgrzewaniu badanego elementu. W miejscu niedoklejenia temperatura okładziny jest niższa niż na pozostałej powierzchni. Rozkład temperatury jest uwidoczniony za pomocą farb termoczułyeh lub substancji świecących, wykazujących zmianę barwy lub intensywności świecenia zależnie od temperatury.

Oprócz wymienionych wyżej metod stosuje się również inne metody kontroli jakości sklejenia (lub wytworzonej przy spienianiu przyczepności) w oparciu o promieniowanie izotopowe, promieniowanie rentgenowskie, straty dielektryczne itp.

Wszystkie przyrządy służące do wykrywania niedoklejeń lub miejsc o słabym sklejeniu nie ujawniają niedostatecznej wytrzymałości połączenia wynikającej z zastosowania nieodpowiedniego kleju lub niewłaściwej technologii jego utwardzenia, a także wadliwego przygotowania powierzchni materiałów sklejanych itp.

Jednym ze sposobów kontrolowania warunków technologicznych utwardzania kleju jest sprawdzanie jego barwy do klejów zachowujących pierwotną barwę przy podgrzaniu do określonej temperatury wprowadza się związki chemiczne, które zabarwiają warstwę kleju w przypadku jej przegrzania. Ponadto jakość sklejenia bada się przez oznaczenie cech mechanicznych warstewki, wyciśniętej ze spoin podczas prasowania lub przez działanie na klej niektórych odczynników chemicznych (np. sprawdzanie rozpuszczalności kleju w acetonie).

Pomimo przeprowadzania skrupulatnych badań jakości materiałów, dokonywania kontroli technicznej poszczególnych operacji roboczych procesu produkcyjnego oraz nieniszczącego badania jakości spoin klejowych nie rezygnuje się z badań wytrzymałości przy zginaniu i ścinaniu próbek wyciętych z elementów warstwowych, a ponadto przeprowadza się badania wytrzymałościowe całych elementów w ilości 0,5-f-2°/o liczby elementów w badanej partii.