Elementy o okładzinach z blachy stalowej lub aluminiowej.

 
 

Na rys. 4-26 przedstawiono strukturę elementów ściennych produkcji francuskiej o wymiarach maksymalnych 320 X 150 cm. Grubości elementów wynoszą od 32 do 45 mm, zależnie od wymagań cieplnych. Okładzina zewnętrzna jest wykonana z blachy emaliowanej o grubości 0,6-i-1,2 mm.

Okładzina wewnętrzna jest wykonana z blachy galwanizowanej również o grubości 0,6-4- 1,2 mm. Rdzeń elementu jest trój warstwowy, warstwę wewnętrzną wykonuje się z papieru przesyconego żywicą syntetyczną, warstwy zewnętrzne - z płyt z odpadków lnianych. Komórki warstwy papierowej są wypełnione miękką pianką poliuretanową. Obramowanie elementu jest wykonane z żywicy poliestrowej zbrojonej włóknem szklanym. Poszczególne warstwy są połączone klejem chloroprenowym.

Na rys. 4-27 pokazano przekrój poprzeczny elementu ściennego z obustronnymi okładzinami z blachy aluminiowej i z rdzeniem skrzynkowym z pianki polistyrenowej. Przy brzegach elementu okładziny mają obramowanie z kątowników połączonych z bakelizowaną sklejką o grubości 10 mm. Wymiary elementu wynoszą 1302 X 4710 lub 4470 mm. Elementy zostały zastosowane na ściany, dachy, podłogi i ścianki działowe budynków mieszkalnych w północnej Syberii, w szczególnie niekorzystnych warunkach klimatycznych, gdyż różnica temperatur wewnętrznej i zewnętrznej okładziny w okresie zimowym wynosi tam ok. 50°C [2].

Na przekrycia tych budynków zastosowano elementy z rdzeniem z pianki polistyrenowej lub z rdzeniem komórkowym (rys. 4-28). Rozpiętość elementów wynosi od 4,5 do 6,0 m. Warstwa płyty pilśniowej miękkiej zapobiega tworzeniu się mostków cieplnych. Większa grubość warstwy pianki polistyrenowej przyklejonej do okładziny górnej przeciwdziała miejscowej utracie jej stateczności. Kątowniki i okładziny są sklejone, zadaniem zaś rzadko rozstawionych nitów jest dodatkowe (nie uwzględniane w obliczeniu statycznym) zabezpieczenie okładziny przy powstawaniu naprężeń odrywających ją od rdzenia o także opóźnienie zniszczenia elementu w przypadku pożaru. Przy zastosowaniu rdzenia drążonego był on spieniany między okładzinami powleczonymi od strony wewnętrznej klejem na bazio żywicy epoksydowej.

W Polsce prowadzi się obecnie prace studialne i badawcze nad zastosowaniem w budownictwie elementów warstwowych z okładzinami aluminiowymi (ITB i Mostostal).