Materiały rdzenia

Okładziny zewnętrzne ścian zewnętrznych oraz przekryć dachowych nie pokrytych są ponadto narażone na wpływ promieniowania ultrafioletowego, erozyjne działanie wody i wiatru oraz korozję chemiczną lub elektrochemiczną. Powinny być one również niepalne lub trudno zapalne. W przypadku niedostatecznej odporności okładzin na którykolwiek z wymienionych czynników, powinny być one chronione za pomocą odpowiednich powłok (np. hydrofobowych, zmniejszających degradację fotochemiczną, przeciwkorozyjnych itp).

Przy zastosowaniu okładzin z materiałów kruchych należy uwzględniać wytrzymałość elementów na obciążenia dynamiczne wywołane uderzeniami bocznymi (przesuwaniem ciężkich mebli, rzucaniem na ścianę ciężkiego przedmiotu, uderzeniem od zewnątrz kamieniem itp.).

Materiały rdzenia powinny być przede wszystkim dostatecznie odporne na działania podwyższonych temperatur (chwilowe temperatury na zewnętrznej powierzchni rdzenia w elementach ściennych mogą osiągnąć wartości do 60 °C, a w elementach dachowych ponad 75 °C) oraz temperatur niskich. Należy zaznaczyć, że pianki sztywne z tworzyw sztucznych ulegają na ogół skurczowi w podwyższonych temperaturach, a ponadto mają większą rozszerzalność cieplną niż materiały okładzin, co wobec malej sztywności rdzenia w porównaniu ze sztywnością okładziny zewnętrznej wywołuje w rdzeniu dość znaczne naprężenia, które mogą z upływem czasu spowodować zmiany strukturalne pianek.

Niektóre pianki, jak polistyrenowe i z PCW, mają niską odporność termiczną, zastosowanie tych tworzyw na rdzeń elementów dachowych uwarunkowane jest odpowiednim zmniejszeniem nagrzewania dachu przez promieniowanie (przez zastosowanie np. pap odblaskowych).

Kleje zapewniające współpracę okładzin i rdzenia powinny mieć dobrą zwilżalność, przyczepność do łączonych materiałów większą od wytrzymałości na ścinanie i rozciąganie tych materiałów. Wytrzymałość spoin klejowych na rozciąganie i ścinanie w praktycznie najbardziej niekorzystnych warunkach termicznych (+ 75, -20 °C) powinny przekraczać wytrzymałość rdzenia. Wskazane jest, aby spoiny klejowe miały niewielkie współczynniki sprężystości i odkształcenia postaciowego, gdyż wówczas na skutek podatności spoin naprężenia w rdzeniu są mniejsze aniżeli przy zastosowaniu tzw. klejów sztywnych.