Odkształcenia i naprężenia termiczne

Zmiany temperatury powietrza oraz dodatkowe wahania temperatury powierzchni zewnętrznej ściany osołnowej lub przekrycia dachowego na skutek promieniowania słonecznego wywołują w elementach warstwowych stan naprężenia oraz znaczne odkształcenia, niejednokrotnie większe od odkształceń spowodowanych obciążeniem zewnętrznym.

Okładziny płyt warstwowych wykonane z materiałów nienasiąkliwych (np. z płyt stalowych lub aluminiowych) albo z materiałów o małej na- siąkliwości (żywice poliestrowe zbrojone włóknem szklanym) mają wysokie współczynniki rozszerzalności liniowej, co powoduje znaczne odkształcenia płyt w okresie letnim i zimowym.

W płytach warstwowych z okładzinami o znacznej nasiąkliwości (np. azbestowo-cementowymi, z płyt pilśniowych twardych itp.) przy wzroście wilgotności występują duże wydłużenia, a przy wysychaniu - okładziny ulegają znacznemu skurczowi. Zjawisko to staje się przyczyną odkształceń płyt warstwowych zarówno podczas opadów atmosferycznych (lub przy dużym wzroście wilgotności względnej powietrza), jak i na skutek silnego nasłonecznienia zewnętrznych powierzchni płyt.

Różnica przyrostów jednostkowych okładzin symetrycznych wynosi: A = a(ti -12) lub A = Pi-j52 gdzie: - współczynnik cieplnej rozszerzalności liniowej materiału okładziny, ti-f2 - różnica temperatur okładzin płyt,

Pn P2 - przyrosty jednostkowe materiału okładzin wywołane zmianą wilgotności, przy czym przyjmuje się, że temperatura przy ustalonym przepływie ciepła w cienkich okładzinach jest stała na całej grubości okładziny.