Kleje poliestrowe

Są to roztwory poliestrów w styrenie, utwardzające się na zimno po dodaniu utwardzacza (nadtlenku cykloheksanonu w postaci pasty HCH w ilości od 2 do 5% lub nadtlenku benzoilu w ilości od 0,5 do 2%, przy czym nadtlenek benzoilu jest dodawany jedynie do utwardzania w temperaturze 80-f-120 °C) oraz przyspieszacza (naftenianu kobaltu).

Polimal 109 daje spoiny twarde, wytrzymałe na ściskanie (1800 kG/crn2), zginanie (800 kG/cm2) i rozciąganie (500 kG/cm2), natomiast Polimal 150 daje spoiny elastyczne o wytrzymałości na rozciąganie 100 kG/cm2.

Żywice te są odporne na działanie wody i stosuje się je do klejenia betonu, metali, szkła i ceramiki. Mają one jednak większe znaczenie jako masy i zaprawy (z wielką ilością napcłniaczy).

Oprócz znanych klejów do klejenia gumy z metalem (Desmodur R i RF), w grupie poliuretanów znajduje się szereg surowców stosowanych w kompozycjach klejowych (np. Desmodur L znajdujący główne zastosowanie w lakierach) oraz szereg poliestrów zmodyfikowanych poliuretanami, stosowanych wyłącznie jako kleje (typu Desmocoll). Na przykład Des- mocoll 176 v/ 20-procentowym roztworze octanu etylu i acetonu (w stosunku 4:1) i z 5-procentowym dodatkiem Desmoduru L (75-procentowy roztwór w octanie etylu) służy jako klej do klejenia poliolefinu (polietylenu, polipropylenu). Desmocoll 400 jest bardzo dobrym klejem do zmiękczonego polichlorku winylu (stosuje się z dodatkiem 1 O1/n Desmoduru R lub 5°/» Desmoduru L). Kleje te dotychczas nie są u nas produkowane.