Polichlorek winylu

Otrzymuje się go z chlorku winylu przez polimeryzację emulsyjną lub suspensyjną, przeprowadzaną metodą ciągłą, gwarantującą ogromną wydajność i jednorodność produktu. Polimer emulsyjny zawiera pozostałości emulgatorów i sodę jako wstępny stabilizator, więc daje wyroby nieprzezroczyste, natomiast ze znacznie czyściejszego polimeru suspensyjnego można przy odpowiedniej stabilizacji otrzymać wyroby prawie przezroczyste, a przede wszystkim o lepszych własnościach elektroizolacyjnych.

Ciekawe własności mają kopolimery chlorku winylu z niewielkim dodatkiem innych monomerów jak octan winylu, styren, metakrylan metylu,, gdyż dodatek ten zmienia znacznie pierwotne własności kopolimeru. Polichlorek winylu jest stosowany szeroko w budownictwie pod bardzo różnymi postaciami najważniejsze z nich to:

- wykładziny podłogowe półelastyczne (w rolach) i płytki twarde (z dużą ilością napełniaczy),

- folie twarde i miękkie oraz tkaniny powlekane (w rodzaju sztucznych skór), płyty wielokolorowe o różnej grubości i twardości. Ostatnio stosuje się coraz więcej płyt przezroczystych z polimeru suspensyjnego,. płyty faliste, płyty zbrojone itp.,

- rury twarde i węże miękkie,

- profile budowlane i meblowe, twarde, póltwarde i miękkie, które oddają nieocenione usługi a produkowane są bardzo szybko i łatwo metodą wytłaczania. Ostatnio szczególnie ważną rolę odgrywają profile zbrojone,

- armatura wszelkiego rodzaju,

- płyty i kształtki porowate,

- blachy i rury stalowe „platerowane” (powlekane) polichlorkiem winylu,

- różne kształtki metalowe powlekane lub obkładane polichlorkiem winylu.