Spienione tworzywo mocznikowo-formaldehydowe jest materiałem o dobrych właściwościach cieplnych, o małym ciężarze, łatwym w obróbce, trudnopalnym, odpornym na temperaturę 80°C, a nawet do 120°C, natomiast posiada małą wytrzymałość mechaniczną, jest bardzo na- siąkliwe, higroskopijne i niedostatecznie odporne na zagrzybienie.
W elementach wielkopłytowych styropian może stanowić środkową warstwę izolacyjną o grubości 2-3-5 cm w zależności od rodzaju i grubości warstw pozostałych. W tablicy 6-7 zestawiono dla porównania współczynniki przenikania ciepła K dla płyt wielkowymiarowych ocieplonych styropianem i szkłem piankowym (rys. 6-25). kopłytowa ocieplona we- wnątrz płytami izolacyj- nymi
Spośród szeregu różnych rodzajów ścian oszczędnościowych z cegieł lub bloków, najbardziej nadają się do ocieplania tworzywami sztucznymi ściany szczelinowe, tj. dwuwarstwowe ze szczeliną między warstwami. Ponieważ takie puste szczeliny umożliwiają ruch powietrza na wysokości całej kondygnacji oraz jego wymianę, nie podwyższają one wartości cieplnej przegród.
Silikonowe 260 j nie pali się nie pali się jest stosowanie w stropodachach takich tworzyw sztucznych, które nie wymagają układania na nich warstw wyrównawczych z zaprawy bardzo podwyższającej ciężar stropodachu. Z tego względu mogą być używane głównie polistyren spieniony, spieniony poliuretan lub piankowe tworzywo fe- nolowo-formaldehydowe.
Płyty styropianu podgrzewane powyżej -70 do + 100°C stopniowo tracą strukturę porowatą i zmieniają się w plastyczną masę. Pianizol wykazuje pod tym względem wyższą odporność, gdyż niekorzystne zmiany zaczynają w nim zachodzić między temperaturą +80 a + 120°C.
Izolacje cieplne z tworzyw sztucznych nadają się do układania na stropach nad piwnicami lub pomieszczeniami chłodnymi i nad przestrzenią otwartą, w stropodachach i tarasach oraz na stropach poddasza, w ścianach zewnętrznych i przy klatkach schodowych jako ochrona przed zimnem wszelkich zbiorników cieczy, suszarni, przewodów rurowych i wielu innych obiektów, a jako ochrona przed ciepłem - wszelkich chłodni, składów lodu, sztucznych lodowisk itp.
Z podanych wymagań wynika konieczność badania wilgotności wbudowywanych materiałów oraz takiego ich zabezpieczenia w trakcie prowadzenia robót i w okresie eksploatacji, aby nie uległy one zawilgoceniu. W czasie użytkowania obiektu materiały izolacyjne są chronione przed wilgocią warstwami parochronnymi lub przeciwwilgociowymi.
- 1. Do wykonywania warstw ocieplających powinny być stosowane materiały suche.
Przy umieszczaniu taśm dylatacyjnych w przegrodach poziomych najpierw zabetonowuje się połowę taśmy znajdującą się z jednej strony szczeliny, po stężeniu betonu odejmuje się odeskowanie spod taśmy zastępując je odpowiedniej grubości płytami, np. tekturą azbestową lub sznurem azbestowym, po czym betonuje się część konstrukcji po drugiej stronie szczeliny.
Prawidłowa ochrona szczelin dylatacyjnych przed wodą lub wilgocią powinna być wykonywana z jednego rodzaju materiału na całej długości szczelin. Przy wykonywaniu izolacji wodochronnych stosuje się obecnie taśmy dylatacyjne profilowane z miękkiego PCW lub gumy, taśmy z folii mięk- kiej PCW, poliizobutylenowej lub innej z ewentualnym dodaniem wkładek z blach metalowych. Taśmy profilowane (rys.