Zgrzewanie płyt termoplastycznych prądem wielkiej częstotliwości

 
 

Najnowszym osiągnięciem w technice zgrzewania prądem wielkiej częstotliwości jest możliwość zgrzewania twardych płyt termoplastycznych o grubości do 10 mm. Do tego celu potrzebne są silne generatory z odpowiednimi kondensatorami i specjalnymi lampami. Stosuje

Ftys. 2-63. Różne sposoby zgrzewania twardych płyt termoplastów prądem wielkiej częstotliwości a) nakładka prosta, b) nakładka skośna, c) z wkładką (pręt trójkątny), d) na styk (czołowo) się również dodatkowe podgrzewanie elektrod zgrzewających do temperatury 50-H60°C, a w czasie zgrzewania należy zwracać szczególną uwagę, aby pomiędzy zgrzewanymi płytami nie została warstwa powietrza, która powoduje tworzenie się pęcherzyków w spoinie. Sposoby zgrzewania mogą być różne (rys. 2-63} a wiec zarówno przez nakładkę prostą lub skośną na styk lub z wkładką trójkątną (pręt z tego samego termoplastu). Tym sposobem można spajać wiele termoplastów, z wyjątkiem tych, które mają za mały kąt stratności dielektrycznej (polietylen, polistyren). Po oczyszczeniu i wypolerowaniu powierzchni otrzymuje się spoinę niewidoczną, co ma szczególnie duże znaczenie przy łączeniu przezroczystego polimetakrylanu metylu lub poliamidu. Miejsce spojenia może być następnie ogrzewane, plastycznie formowane itp., a wynika to stąd, że przy tej metodzie termoplast jest podgrzewany przy spajaniu tylko raz i to dość krótko, co nie ma większego wpływu na jego własności.

Jedna z najnowszych metod łączenia folii z tworzyw sztucznych oparta jest na wykorzystaniu ultradźwięków, co pozwala na trwale i szybkie łączenie nawet folii propylenowej i tereftalowej (np. Mylar).

Zgrzewanie i spawanie termoplastów wykonuje się często ręcznie za pomocą palnika i innych narzędzi. Stosuje się zarówno palniki gazowe jak i elektryczne (rys. 2-64 i 2-65). Przy spawaniu polichlorku winylu wprowadza się za pomocą prostych narzędzi (rys. 2-66 i 2-67) cienkie pręty z PCW pomiędzy spawane części. Przy spawaniu rur i profilów szczególnie pożyteczna jest specjalna płyta obustronnie ogrzewana (rys. 2-68), która ma wszechstronne zastosowanie.