Zastosowanie metody wtryskowej

Metoda wtryskowa jest szybka i wydajna, przyczyniła się więc ogromnie do rozwoju tworzyw sztucznych i ich zastosowania. Wykorzystuje się tu zdolność uplastyczniania termoplastów pod wpływem temperatury i ciśnienia tłoka w cylindrze, aż do osiągnięcia stanu płynności, co pozwala na ich przetłoczenie przez rozdzielacz i wylotnik do matrycy (rys. 2-25). W wielu przypadkach trudno jest uplastycznić tworzywo bez rozkładu (np. polichlorek winylu) w zwykłych wtryskarkach, ulepszono metodę wtryskową przez zastosowanie agregatu ślimakowego (rys. 2-26).

Ślimak obracając się uplastycznia i przetłacza termoplast do przodu, a następnie pod wpływem urządzenia hydraulicznego przesuwa się (podobnie jak tłok we wtryskarce tłokowej) i wtryskuje masę przez dyszę do zamkniętej formy (rys. 2-26a manometr wskazuje ciśnienie działające na ślimak). Po wypełnieniu formy masą chłodzi się ją, a w tym czasie ślimak dociska masę z mniejszym ciśnieniem - rys. 2-26b (ciśnienie na manometrze częściowo spadło). W trzeciej fazie tłok cofa się do tyłu, tłocząc splastyfikowaną masę stale do przodu w tym czasie forma otwiera się i gotowa kształtka wypada (rys. 2-26c).

Zastosowanie metody wtryskowej jest ekonomiczne przy produkcji długich serii krótkie serie nie są opłacalne ze względu na wysoki koszt form.

Przy produkcji artykułów dla budownictwa stosuje się przede wszystkim wtryskarki ślimakowe, gdyż oprócz możliwości wtryskiwania termo- plastów trudno uplastyczniających się, można na nich produkować kształtki większe i o lepszych własnościach niż na wtryskarkach tłokowych [15, 75].