Wytłaczanie

Wytłaczanie należy do najpospolitszych metod przetwórstwa termoplastów, chociaż ostatnio metodę tę zaczyna się stosować również do tworzyw utwardzalnych. Najczęściej stosuje się do tego celu wytłaczarki jedno- lub dwuślimakowe (rys. 2-15 i 2-16), w których przez obroty ślimaka w cylindrze termoplast zostaje wciągnięty, splastyfikowany i wytłoczony przez otwór (lub otwory) ustnika. Ustnik nadaje odpowiedni kształt (profil) wytłaczanemu termoplastowi, a dalsze urządzenia mogą go dalej formować na gorąco w zależności od potrzeb (wyciąganie, rozdmuchiwanie, kalandrowanie, zbrojenie, falowanie itp.).

Metoda wytłaczania ma duże znaczenie dla budownictwa, gdyż dzięki jej zastosowaniu produkuje się w ciągłym procesie wiele i to różnorodnych artykułów dla budownictwa, np. rury, pręty, węże, profile (w tym również i zbrojone), kable, płyty i folie oraz przeprowadza się powlekanie innych materiałów drogą bezpośredniego wytłaczania termoplastów na przesuwający się materiał itp. W wyniku zastosowania tej wydajnej i taniej metody tworzywa sztuczne mogą nieraz skutecznie konkurować z innymi, znacznie tańszymi materiałami. Rozwój techniki wytłaczania termoplastów spowodował również przeniesienie jej również na tworzywa termoutwardzalne (fenolowoformaldehydowe i in.), co może mieć w przyszłości ogromne znaczenie dla budownictwa [75, 79, 95, 113].