Ustroje fałdowe cz. II
Obliczenie statyczne ramownic bramowych wykonuje się wg założeń przyjętych przy obliczaniu ustrojów fałdowych z uwzględnieniem wpływu naroża ramy na momenty zginające i ugięcia zgodnie z zasadami przyjmowanymi przy projektowaniu ustrojów ramowych.
Sklepienia wykonane z elementów fałdowych odznaczają się szczególnie wysokim wskaźnikiem lekkości. Istnieją możliwości zwiększenia osiąganych obecnie rozpiętości wynoszących ok. 25 m (rys. 4-74) nawet do 60 m (przy zastosowaniu na przekrycie elementów warstwowych).
W sklepieniach fałdowych kąt nachylenia elementów do poziomu («) wynosi zwykle od 15 do 60°. Przy mniejszych kątach otrzymuje się mniejszą powierzchnię przekroju w rozwinięciu, lecz zmniejsza się również sztywność sklepienia.
Elementy fałdowe pośrednie (rys. 4-75) rozpatruje się jako płyty trój- kątne, utwierdzone wzdłuż dolnej krawędzi, a na krawędziach pozostałych - utwierdzone (przy połączeniu za pomocą spoin klejowych) lub swobodnie podparte (przy połączeniu za pomocą łączników mechanicznych). Elementy skrajne mają krawędź zewnętrzną - swobodną.
W przypadku zastosowania trójkątnych elementów warstwowych oblicza się je w założeniu małych ugięć, przy czym w obliczeniach powinien być uwzględniony wpływ sił poprzecznych.
Przy projektowaniu trójkątnych elementów z laminatów zbrojonych uwzględnia się obciążenie siłą skupioną w środku ciężkości elementu. Oblicza się wówczas z dostatecznym przybliżeniem ugięcie dla części kolistej (rys. 4-76) wpisanej w element trójkątny z zależności