Polio]efiny

Do tej grupy tworzyw sztucznych należą polietylen, polipropylen i poliizobutylen. Polietylen jest bardzo ważnym tworzywem polimeryzacyjnym. Otrzymuje się go albo metodą polimeryzacji etylenu pod wysokim ciśnieniem (polimer miękki, elastyczny, o niskim ciężarze właściwym ok. 0,92), albo wprowadzoną później metodą polimeryzacji niskociśnieniowej, wobec odpowiednich katalizatorów (produkt sztywniejszy, twardszy i nieco cięższy o c. wł. ok. 0,95). Polietylen wysokociśnieniowy stosuje się głównie do produkcji folii, butelek, węży i profilów elastycznych, niskociśnieniowy zaś do wyrobu rur, płyt, pojemników, naczyń i kształtek wtryskowych.

W budownictwie stosuje się różne wyroby z polietylenu (głównie rury, folie, płyty i kształtki) mimo, że tworzywo to nie posiada odpowiedniej wytrzymałości na trwale obciążenia oraz odporności na podwyższoną temperaturę. Do jego przetwórstwa stosuje się głównie metodę wytłaczania i wtrysku. Polietylen w proszku stosuje się również do powlekania fluidyzacyjnego i płomieniowego [16, 111],

Polipropylen jest nowszym tworzywem o najniższym ciężarze właściwym (0,89-4-0,92), dobrej odporności na wyższą temperaturę (904-110°C), ale trudniejszym w przetwórstwie. Może mieć w przyszłości poważne znaczenie w budownictwie (rury, płyty, folia i kształtki). Wyroby cienkościenne (folia, płyty, rury) odznaczają się dobrą odpornością na przenikanie wody, rozpuszczalników i olejów. Tworzywo to służy też do produkcji interesujących włókien syntetycznych.

Poliizobutylen posiada doskonałą odporność chemiczną (nawet na działanie stężonego kwasu siarkowego i azotowego), odporność na wilgoć, niską i wysoką temperaturę (od "50 do +100°C), lecz zbyt dużą rozciągliwość i skłonność do płynięcia na zimno. Dlatego stosuje się go przeważnie w postaci folii i płyt (najczęściej napełnionych) do wykładania tunelów, mostów i podziemnych zbiorników, narażonych na ciągłe działanie wód kwaśnych oraz do wykładania wnętrz zbiorników.

Niżej spolimeryzowany poliizobutylen o konsystencji półstałej służy do wyrobu mas uszczelniających (w mieszaninie z innymi materiałami) oraz do powlekania uszczelnień z papieru, tkanin itp. Poliizobutylen miesza się często z innymi tworzywami, jak np. polietylen i kauczuki (np. kauczuk naturalny, styrenowo-butadienowy i in.). Przyjmuje on wielką ilość napei- niaczy, zachowując przy tym (przeważnie) swoje cenne własności i w takiej postaci jest najczęściej stosowany w budownictwie [5, 50].